قدس آنلاین؛ اندیشکده مرکز بلفر مصاحبه‌ای با «جوزف نای» دستیار وزیر دفاع سابق آمریکا و واضع نظریه قدرت نرم داشته که در آن به تنش‌های اخیر ایران-آمریکا پرداخته است.

به عقیده نای، قدرت دارای سه وجه سخت، نرم و هوشمند است. حرکت جریان قدرت از منابع سخت آن شامل جبر، تهدید و استفاده از ابزارالات نظامی به سمت استفاده از ابزارهای نرم مانند فرهنگ و ارزش های سیاسی و در نهایت توسل به راهبردی بهینه و مدیریتی مدبرانه که از آن به قدرت هوشمند تعبیر می شود؛ رو به تغییر بوده است.

نای در گفتگوی اخیر خود می‌گوید: یکی از مشکلاتی که آمریکا در ۸ سال زمامداری بوش با آن مواجه شد؛ این بود که قدرت نرم خود را نادیده گرفت و فقط به قدرت سخت اتکا کرد. البته قدرت نرم نیز به تنهایی حلال مشکلات نیست و به عنوان مثال نمی‌تواند طالبان را از پناه دادن به القاعده منصرف کند و به همین دلیل هم توسل به قدرت سخت علیه آنها ضروری بوده است. اما اگر به عراق نگاه کنید؛ قدرت سخت بدون برخورداری از قدرت نرم غیرسازنده است. راهبرد اولیه آمریکا در عراق مبتنی بر قدرت هوشمند نبوده است حال آنکه این روند رو به تغییر است.

نای در ادامه اظهارات خود می‌افزاید: آمریکایی‌ها در استفاده از قدرت نرم در قبال ایران، عملکرد خوبی نداشته‌اند. نظر شخصی من این است که باید با ایران در همان مسیری که اوباما پیشنهاد داد، مذاکرات گسترده‌ای داشته باشیم و به مباحثه در باب همه مسائل روی خوش نشان دهیم که البته در این مسیر هم اختلافاتی وجود دارد و جای تعجب ندارد که آمریکایی‌ها همزمان با قدرت نرم به برخی ابزارهای قدرت سخت نظیر تحریم هم متوسل شوند. اما چنانچه چارچوب وسیعتری برای مذاکره وجود داشته باشد؛ شاید نیاز کمتری به تاکید بر قدرت سخت باشد.

نای افزود: شاید با بمباران تاسیسات اتمی ایران، آمریکایی‌ها روند برنامه هسته‌ای این کشور را چند سالی به تعویق بیندازند، اما در این صورت با نسلی از جوانان ایرانی مواجه خواهند شد که پاسخی ملی‌گرایانه به آنها خواهند داد که به عقیده من در ازای دستاوردی که دارد، بهای سنگینی تلقی می‌شود.

نای در نهایت می‌افزاید: آنچه احتیاج داریم، مذاکراتی است که در نتیجه آن منافع مشروع همه طرفین اعم از ایران و آمریکا تامین شود.